Ράντνοτι, Μίκλος

(Radnοti, Βουδαπέστη 1909 – Άμπντα 1944).). Ούγγρος ποιητής. Σπούδασε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο του Σέγκεντ, αλλά επειδή ήταν Εβραίος δεν μπόρεσε να ασκήσει το επάγγελμα του καθηγητή, καταδιώχτηκε, κλείστηκε σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στην Ουγγαρία και στη Σερβία, και τέλος τουφεκίστηκε. Στα ρούχα του, που ανακαλύφθηκαν σε έναν ομαδικό τάφο, βρέθηκε το τελευταίο του σημειωματάριο με στίχους. Στη σύγχρονη ουγγρική ποίηση, ο Ρ. τοποθετείται ανάμεσα στις καινούργιες φωνές της κίνησης με λαϊκή έμπνευση, που εμφανίστηκε γύρω στο 1930, και κυρίως ανάμεσα στους ποιητές των οποίων τα θέματα είναι δεμένα με τα προβλήματα και τις μεταμορφώσεις των πόλεων. Αξιόλογος λυρικός ποιητής (Ειδωλολατρικός χαιρετισμός, 1930, Νέα Σελήνη, 1935· Περπάτα, θανατοποινίτη, 1936· Απόκρημνος δρόμος, 1938 κλπ.), έγραψε και ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο, Στον αστερισμό των διδύμων (1940), και υπήρξε εξαιρετικός μεταφραστής, κυρίως Γάλλων ποιητών.